اَلنَّمَشُ [en-nemeş] (fethateynle) Siyâh ve beyâz beneklere denir ki bir nesnenin asl rengine muhâlif olur. 'Alâ-kavlin beşerede alacalığa denir ki asl rengine muhâlif olur. Etıbbânın نَمَشٌ [nemeş] ta’bîr ettikleri 'ârıza bu ma’nâ i’tibârıyladır. Ve o yüze 'ârız olur, mercimek gibi siyâh noktalardır ki demin veyâ safrânın ihtirâkından hâdis olur. Ekserî yiğitlerde ve hatunlarda tahaddüs eder ki çığıt ta’bîr olunur; husûsan yaz günlerinde çok olur. Ve pul pul beyâz ve sevâd noktaları olan ata ki bakla kırı ta’bîr olunur, أَنْمَشُ [enmeş] dedikleri bu cihettendir. Ve نَمَشٌ [nemeş] bu ma’nâda masdar olur; yukâlu: نَمِشَ الرَّجُلُ نَمْشًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا صَارَ فِيهِ نَمَشٌ أَيْ نُقَطٌ بِيضٌ وَسُودٌ أَوْ بُقَعٌ تَقَعُ فِي الْجِلْدِ تُخَالِفُ لَوْنَهُ Ve نَمَشٌ [nemeş] Alaca makûlesinin hutût-ı münakkaşalarına denir.