اَلنَّخُّ [en-nahh] (nûn’un fethi ve hâ’nın teşdîdiyle) Şiddetle yürümek ma’nâsınadır; yukâlu: نَخَّ الرَّجُلُ نَخًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا سَارَ سَيْرًا عَنِيفًا Ve نَخٌّ [nahh] Şol develere denir ki zekât alan kimsenin yanına çökerilir, tâ ki zekâtlarını ahz eyleye Ve نَخٌّ [nahh] Bir nev’ uzun döşeme adıdır. Müfredâtta ihrâm ve velense dedikleri tüylü döşeme olacaktır ki Fârisîden mu’arrebdir. Ve نَخٌّ [nahh] Deveyi çökertmek için ıh ıh demek ma’nâsınadır; yukâlu: نَخَّ بِالْإِبِلِ وَنَخَّهَا إِذَا قَالَ لَهَا إِخْ إِخْ لِتَبْرُكَ

vn. & s. A making a camel go down on his knees by the command ikh!.

اَلنَّخُّ [en-nahh] (nûn’un fethiyle) Katı yürümeğe derler, seyr-i 'anîf ma’nâsına; yukâlu: نَخَّ يَنُخُّ نَخًّا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا سَارَ سَيْرًا عَنِيفًا Ve نَخٌّ [nahh] (nûn’un kezâlik fethiyle) Şol develere derler ki sadaka alan kimsenin yanında çökerilir; tâ ki zekâta yarayanın ala.