is. ar. cm: nüsah. t. Nüshateyn. 1. Yazılı bir şeyden çıkarılan sûret, bir kitabın yazılmış sûretlerinin beheri: hüccetin bir nüshasını aldım; o kitabın filân kütüphânede dahi bir nüshası vardır; mukâvelenâmeyi nüshateyn olarak imzâ ettiler. 2. Tılsım gibi bir maraz ve âfetten muhâfaza için yazılan ve üste asılan yâhut suyu içilen veya tütsülenen duâ. [tr. zebânzedi: muska]: nüsha yazmak; nüsha almak. 3. [yine zebân-zedi muska] Bu duâların ekseriya katlandıkları gibi üç köşeli şey. — metnin bir kelime veya fıkrası bazı nüshalarda başka türlü olduğu vakit o türlüsü de hâşiyemakâmında yazılıp veya tab’ olunup, zîrine “nüsha” yazılmak âdettir.

s. (pl. نسخ) 1. A copy, reproduction in writing; a single written or printed paper or book. 2. (vulg. nüska) A written charm or incantation, used as an amulet. 3. A recipe for a culinary operation; a doctor’s prescription.