ثُلَاثَ [sulâs] (sâ’nın zammıyla) ve مَثْلَثَ [mesles] (mîm’in fethiyle) Gayr-i munsarıftır 'adlden ve sıfattan ötürü, zîrâ ثَلَاثَةٌ [selâset]ten ثُلَاثَ [sulâse]ye ve مَثْلَثَ [meslese]ye 'udul olunmuştur. Ve bunlarda sıfat ma’nâsı vardır; tekûlu: مَرَرْتُ بِقَوْمٍ مَثْنَى وَثُلَاثَ Ya’nî “Kavme ikişer ve üçer mürûr ettim.” Pes bunlar قَوْمٌ [kavm]in sıfatı olur. Ve kâlallâhu ta’âlâ: ﴿أُولِي أَجْنِحَةٍ مَثْنَى وَثُلٰثَ وَرُبَاعَ﴾ (فاطر 1) Pes bunlar ile أُولِي أَجْنِحَةٍ vasf olunmuştur. Ve bu zikr olunan Sîbeveyhi kavlidir. Ve gayrılar eyitti: Gayr-i munsarıf olmaları 'adl’in tekerrüründen ötürüdür, lafzda ve ma’nâda, zîrâ إِثْنَيْنِ [isneyn] lafzından مَثْنَى [mesnâ]ya ve ثُنَاءَ [sunâ’e]ye ‘udûl olunmuştur ve إِثْنَيْنِ [isneyn] ma’nâsından إِثْنَيْنِ اثْنَيْنِ ma’nâsına ‘udûl olunmuştur. Kaçan ki جَاءَتِ الْخَيْلُ مَثْنَى dense, ma’nâ إِثْنَيْنِ اثْنَيْنِ demek olur, çift çift ma’nâsına. Ve cemî’-i a’dâdda olan ‘adllerde hâl bu minvâl üzeredir. Ve kaçan bunları tasgîr etsen, munsarıf kılıp eydürsün: أُحَيِّدٌ [uhayyid] ve ثُنَيِّءٌ [suneyyi’] [ve] ثُلَيِّثٌ [suleyyis] ve رُبَيِّعٌ [rubeyyi’] dersin, zîrâ bu حُمَيِّرٌ [humeyyir] gibi olup mutasarrıf sîga gibi olur: مَا أَحْسَنَ وَأَحْمَدَ böyle değildir, zîrâ bunlar tasgîr ile vezn-i fi’lden çıkmazlar, zîrâ tâ’ife-i 'Arab ta’accübde مَا أُمَيْلِحَ زَيْدًا وَمَا أُحَيْسِنَهُ derler.