اَلْمَرْيُ [el-mery] (mîm’in fethi ve râ’nın sükûnuyla) Nâkanın memesin sığamaktır, sütü çıksın diye; tekûlu: مَرَيْتُ النَّاقَةَ مَرْيًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا مَسَحْتَ ضَرْعَهَا لِتَدِرَّ Ve مَرْيٌ [mery] Atı kamçı ile yâ gayrı nesne ile sürüp kâdir olduğu denli sür’at ettirmektir; tekûlu: مَرَيْتُ الْفَرَسَ إِذَا اسْتَخْرَجْتَ مَا عِنْدَهُ مِنَ الْجَرْيِ بِسَوْطٍ أَوْ غَيْرِهِ Ve مَرْيٌ [mery] At ellerin oynar gibi tahrîk etmeğe dahi derler; yukâlu: مَرَى الْفَرَسُ بِيَدَيْهِ إِذَا حَرَّكَهُمَا عَلَى الْأَرْضِ كَالْعَابِثِ Ve مَرْيٌ [mery] Yel bulutu yağdırmağa dahi derler; yukâlu: اَلرِّيحُ تَمْرِي السَّحَابَ أَيْ تَسْتَدِرُّهُ Ve bir kimsenin hakkın inkâr etmeğe dahi derler; yukâlu: مَرَاهُ حَقَّهُ إِذَا جَحَدَهُ Ve kuri’e kavluhu ta’âlâ: ﴿أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا يَرَى﴾ (النجم، 12)