اَلْمَرُّ [el-merr] (mîm’in fethi ve râ’nın teşdîdiyle) ve اَلْمُرُورُ [el-murûr] (ظُهُورٌ [zuhûr] vezninde) Geçip gitmek ma’nâsınadır; yukâlu: مَرَّ الرَّجُلُ مَرًّا وَمُرُورًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا جَازَ وَذَهَبَ Ve mef’ûlün bih ile ve hبh ile ve عَلَى ile sılalandıkta uğramak ma’nâsına isti’mâl olunur; yukâlu: مَرَّهُ وَبِهِ عَلَيْهِ إِذَا جَازَ عَلَيْهِ ve kavluhu ta’âlâ: ﴿فَلَمَّا تَغَشَّيهَا حَمَلَتْ حَمْلاً خَفِيفًا فَمَرَّتْ بِهِ﴾ أَيِ اسْتَمَرَّتْ بِهِ Ve مَرٌّ [merr] İpe denir, حَبْلٌ [habl] ma’nâsına. Ve demir bele denir, مِسْحَاةٌ [mishât] ma’nâsına, 'alâ-kavlin sapına denir. Ve مَرٌّ [merr] Bir adama safrâ galebe eylemek ma’nâsınadır, ke-mâ se-yuzkeru. Ve bir nesneye ip çekip bağlamak ma’nâsınadır; yukâlu: مَرَّ بَعِيرَهُ مَرًّا إِذَا شَدَّ عَلَيْهِ الْمِرَارَ أَيِ الْحَبْلَ