اَلْمَخُولُ [el-mehûl] (mîm’in fethi ve hâ’nın zammı ve meddiyle) Kezâlik benleri olan kimse, مَقُولٌ [mekûl] gibi. Bu makâmda Cevherî’nin zâhir-i 'ibâretinden fehm olunan budur ki أَخْيَلُ [ahyel] ve ahavâtı كَثِيرُ الْخِيلَانِ ma’nâsına ola ve lâkin zâhir budur ki أَخْيَلُ ve ahavâtı mutlakan sâhib-i خَالٌ [hâl] ma’nâsına ola, nitekim sâhib-i Muhezzeb işâret etmiştir. Ve مَخِيلٌ [mehîl]in ve مَخْيُولٌ [mahyûl]ün كَثِيرُ الْخِيلَانِ ma’nâsına delâleti ba’îd olduğu hafî değildir. Ve أَخْيَلُ [ahyel] Boyunburan dedikleri kuşa dahi derler ki benek benek yelekleri olur; ba’zılar siyâh martıdır demiştir, nitekim evâ’il-i kitâbda mürûr etmiştir. Ve zikr olunan kuşu 'Arab tâ’ifesi mübârek 'add etmez. Ve nekireliği hâlinde munsarıf kılarlar, kaçan bununla bir kimseyi tesmiye kılıp lâ-yansarıf kılmış olsalar. Ve ba’zılar ma’rifeliği ve nekireliği hâlinde dahi lâ-yansarıf kıldılar, aslında sıfat olmağın تَخْيِيلٌ [tahyîl]den müştakk olmak i’tibâriyle.