اَلْمَحْزُ [el-mahz] (mîm’in fethi ve hâ-yı mühmelenin sükûnuyla) ve اَلْمِحَازُ [el-mihâz] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Cimâ’ eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: مَحَزَ الْجَارِيَةَ مَحْزًا وَمِحَازًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا نَكَحَهَا Ve مَحْزٌ [mahz] Bir adamın göğsüne muşt ile vurmak, لَهْزٌ [lehz] ma’nâsınadır; yukâlu: مَحَزَهُ بِمَعْنَى لَهَزَهُ Ba’zılar dedi ki مَحْزٌ [mahv] ve بَحْزٌ [bahz] ve نَحْزٌ [nahz] ve نَهْزٌ [nehz] ve لَهْزٌ [nehz] ve مَهْزٌ [mehz] ve بَهْزٌ [behz] ve لَكْزٌ [lekz] ve وَكْزٌ [vekz] ve وَهْزٌ [vehz] ve لَقْزٌ [lakz] ve لَعْزٌ [la’z] cümlesi ehavâttır.