(a. s. hall’den) : 1) hallolunmuş, çözülmüş, dağılmış. 2) erimiş, eritilmiş, * eriyik. 3) sahipsiz maaş veya me’murluk. 4) i. mirasçısı bulunmıyan ve hükümete kalan [miras]

(a. s.) : delnimiş, öbür tarafına işlenmiş olan şey.

sıf. ar. s. Mahlûle. [hall’den imf.] 1. Çözülmüş, dağılmış, hall olunmuş. 2. Doğrudan vârisi olmadığı halde vefât eden adamın vakfa veya mîrîye ait mîrâsı: mahlûl ev, arsa, bağ.

اَلْمَخْلُولُ [el-mahlûl] Delinip ötesine işlenmiş nesneye denir, خَلِيلٌ [halîl] gibi.

a. (fem. محلولە) 1. Melted, dissolved. 2. Solved. 3. Untied, undone. 4. Vacant (office). 5. (A holding or lease) that has lapsed. 6. Made lawful.

a. (fem. مخلولە) 1. Transfixed; skewered. 2. Thin, lean.

اَلْمَخْلُولُ [el-mahlûl] (mîm’in fethi ve lâm’ın zammı ve meddiyle) Şol deve yavrusudur ki anasın emmesin diye dilin yardıkları için arık ola. Ve fi’l-hadîsi: “أَنَّ مُصَدِّقًا أَتَاهُ بِفَصِيلٍ مَخْلُولٍ أَيْ مَهْزُولٍ” Ve مَخْلُولٌ [mahlûl] Mehzûl ma’nâsına olduğunun vechi mâ-tekaddemedir, ya’nî hüzâle şakk-ı lisân sebeb olmaktır.