اَلْغَرْبُ [el-garb] (gayn’ın fethi ve râ’nın sükûnuyla) ve اَلْمَغْرِبُ [el-magrib] (mîm’in fethi ve râ’nın kesriyle) Bi-ma’nân vâhid. Ve غَرْبٌ [garb] Diye göz yaşı çıkacak yere dahi derler; cem’i غُرُوبٌ [gurûb] gelir. Ve her göz için غَرْبَانِ [garbân] vardır, biri göz pınarında ve biri göz kuyruğunda. Asma’î eyitti: غَرْبٌ [garb] bir marazdır ki göz yaşının 'ale’d-devâm akmasın îcâb eder; yukâlu: بِعَيْنِهِ غَرْبٌ Ve dişin keskin olması ve âbdâr olması. Ve غَرْبٌ [garb] Büyük kovaya de derler, delv-i 'azîm ma’nâsına. Ve kılıcın keskinine dahi غَرْبٌ [garb] derler. Ve her nesnenin keskinine غَرْبٌ [garb] derler; yukâlu: فِي لِسَانِهِ غَرْبٌ أَيْ حِدَّةٌ Ve feresin غَرْبٌ [garb]ı o yürümesinde olan hiddetidir; tekûlu: كَفَفْتُ مِنْ غَرْبِهِ Veفَرَسٌ غَرْبٌ أَيْ كَثِيرُ الْجَرْيِ Ya’nî ziyâde yürügen. Ve غَرْبٌ [garb] Şol damara derler ki göz yaşı aktığı yerde olur, nâsır gibi, dâ’imâ sulanmadan hâlî olmaz.