(a. s. cered’den. c. : mücerredât) : 1) tecrîdedilmiş, soyulmuş, çıplak. 2) tek, yalnız. 3) karışık ve katışık olmıyan. 4) gr. yalın, *soyut, fr. abstrait. 5) eski yazıda noktasız harflerle yazılmış manzume yahut mensûre. (bkz. : mühmel). 6) fels. , mat. *soyut, fr. abstrait. Bu’d-i mücerred : *soyut uzaklık. 7) bekâr, fr. cölibatalre. 8) zf. yalnız, ancak, fakat. Pâye-I mücerrede : ulemâya mahsus mühim ve me’mûriyetsîz bir rütbe.

sıf. ar. s. Mücerrede. [cered’den imf. tef‘îl] 1. Çıplak, yalın, açık, esvâb ve kılıf ve kından çıkmış: süyûf-ı mücerrede. 2. Yalnız, tek, münferid: mücerred bir taş. 3. Diğer bir şeyle karışık veya beraber olmayan, saf, hâlis: mâ-i mücerred. 4. Evlenmemiş, karısı olmayan, bekâr: âhir-i ömrüne dek mücerred kaldı. 5. Cismânî olmayıp, manevî ve itibârî olan şey: mevâdd-ı mücerrede. cm: mücerredât. 6. ed. [sarf-ı Arabîde ] hurûf-ı zâidesi olmayan fiil: sülâsî-i mücerred, rubâ‘î-i mücerred. mukâbili: mezîdün-fîh. ≡ h. tr. Yalnız, ancak, sırf: ben mücerred bu iş için geldim.

a. (fem. مجردە) 1. Bare of covering; stripped; naked, bare. 2. s. The (habitually) bare parts of the body. 2. Divested of accessories; simple, pure. 3. Incorporeal. 4. Unmarried, single (man). 5. (Ar. gram.) Primitive, unaugmented (verb).

(from the A.), adv. Merely, simply; positively.