اَللَّزُّ [el-lezz] (lâm’ın fethi ve zây’ın teşdîdiyle) ve اَللَّزَزُ [el-lezez] (fethateynle) Bir nesneyi bir nesneye rabt edip yapıştırmak ma’nâsınadır; yukâlu: لَزَّهُ لَزًّا وَلَزَزًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا شَدَّهُ وَأَلْصَقَهُ Ve dürtmek ma’nâsınadır; yukâlu: لَزَّهُ إِذَا طَعَنَهُ Ve bir nesne âher nesneye mülâzım olmak ma’nâsınadır; yukâlu: لَزَّ الشَّيْءُ بِالشَّيْءِ إِذَا لَزِمَهُ Ve bir nesneyi âher nesneye lâzım kılmak ma’nâsınadır; yukâlu: لَزَّهُ بِهِ إِذَا أَلْزَمَهُ بِهِ Ve لَزٌّ [lezz] زُرْفِينٌ [zurfîn] ismidir ki kapı ve pencere çerçevelerinde ve sepet ve sandık kapaklarında kilîd ve zencîr geçirilmek için yaptıkları halkaya ve rezeye denir. Ve لَزٌّ [Lezz] Bahr-i Hürmüz’de kays cezîresinde bir mevzi’ adıdır. Ve لَزٌّ [lezz] كَزٌّ [kezz] lafzına itbâ’ olur, ziyâdesiyle mümsik demektir; yukâlu: رَجُلٌ كَزٌّ لَزٌّ أَيْ بَخِيلٌ مُمْسِكٌ