(a. i. c. : elyaf) : 1) biy. tel. 2) yıkanırken sabunu köpürtüp yıkanmak üzere kullanılan ve bazı nebatların ('bitkilerin) tellen didiklenerek yapılan gevşek yumak.

iz. ar. cm: elyâf. 1. Hurma ağacı kabuğundan ve buna benzer nebâtî şeylerden çıkar iplik iplik şey: liften örülmüş zenbil. hamam lifi = hamamda leğenin içinde sabunu köpürtmeye mahsus lif püskülü; lif halatı. lif gibi = pek sert ve hışır hışır: saçları lif gibi olmuş. 2. tş. nba. İnce iplikler sûretinde madde, fr. fibre.

اَللِّيفُ [el-lîf] (lâm’ın kesriyle) Ma’rûftur ki Türkîde dahi lîf derler, hurmâ ağacının kışrıdır. Şârih der ki sâ’ir eşcârdan olana لِيفٌ [lîf] ıtlâk olunmaz, niteki mü’ellif dahi لِيفُ النَّخْلِ 'unvânıyla ona telmîh eylemiştir.

s. (n. u. لیفە, pl. الیاف) 1. Date-palm fibre; especially, a mass of date-palm fibre used at a bath. 2. Fibre in general.

اَللِّيفُ [el-lîf] (lâm’ın kesri ve meddiyle) Hurmâ ağacının kabı, post-ı dıraht-ı hurmâ ma’nâsına.