اَلْكُفْرُ [el-kufr - el-kefr] (kâf’ın zammı ve fethiyle) ve اَلْكُفُورُ [el-kufûr] ve اَلْكُفْرَانُ [el-kufrân] (kâf’ların zammıyla) Îmânın zıddıdır ki vahdâniyyeti yâhûd nübüvvet ve şerî’ati inkâr eylemekten 'ibârettir; yukâlu: كَفَرَ الرَّجُلُ كُفْرًا وَكُفُورًا وَكُفْرَانًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ ضِدُّ آمَنَ Mü’ellifin Basâ’ir’de beyânına göre asl كُفْرٌ [kufr] setr ma’nâsınadır; كَافِرٌ [kâfir] hakkı setr eylediği için ıtlâk olundu. Ve كُفْرٌ [kufr] mâddesi dîn ve şerî’at ve كُفْرَانٌ [kufrân] ni’met inkârında ve كُفُورٌ [kufûr] ikisinde gâlib müsta’meldir. Ve كُفُورٌ [kufûr] ve كُفْرَانٌ [kufrân] Mün’imin ni’metini setr ve inkâr eylemek ma’nâsınadır ki şükr mukâbilidir; yukâlu: كَفَرَ نِعْمَةَ اللهِ وَبِنِعْمَتِهَا كُفُورًا وَكُفْرَانًا إِذَا جَحَدَهَا وَسَتَرَهَا

اَلْكُفْرُ [el-kufr] (kâf’ın zammı ve fâ’nın sükûnuyla) إِيمَانٌ [îmân]ın zıddıdır; yukâlu: كَفَرَ بِاللهِ كُفْرًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ Ve كُفْرٌ [kufr] Kezâlik ni’mete inkâr etmek ma’nâsına da gelir, شُكْرٌ [şukr]ün mukâbilidir.