اَلْكَيْصُ [el-keys] (حَيْصُ [hays] vezninde) ve اَلْكَيَصَانُ [el-keyesân] (fetehâtla) ve اَلْكُيُوصُ [el-kuyûs] (جُلُوسٌ [culûs] vezninde) Bir nesneden havf sebebiyle 'âciz ve nâ-tüvân olmak ma’nâsınadır; yukâlu: كَاصَ الرَّجُلُ يَكِيصُ كَيْصًا وَكَيَصَانًا وَكُيُوصًا إِذَا كَعَّ عَنِ الشَّيْءِ Ve bir kimse ta’âmı yalnızca yemek ma’nâsınadır; yukâlu: كَاصَ طَعَامَهُ إِذَا أَكَلَهُ وَحْدَهُ Ve ta’âmı çoğa gitmek ma’nâsınadır; yukâlu: كَاصَ مِنَ الطَّعَامِ إِذَا أَكْثَرَ مِنْهُ ve tekûlu: كِصْنَا عِنْدَهُ مَا شِئْنَا أَيْ أَكَلْنَا Ve كَيْصٌ [keys] İfrât mertebe buhl ve imsâka denir; yukâlu: فِيهِ كَيْصٌ أَيْ بُخْلٌ تَامٌّ Ve çabuk yürümek ma’nâsınadır; yukâlu: هُوَ يَكِيصُ أَيْ يَمْشِي سَرِيعًا ve yukâlu: مَرَّ فُلاَنٌ يَكِيصُ أَيْ يَعْجَلُ