اَلْكَوْثَرُ [el-kevser] (جَوْهَرٌ [cevher] vezninde) Çok şey’e denir; yukâlu: أَعْطَاهُ الْكَوْثَرَ أَيِ الْكَثِيرَ Ve birbirine sarılıp bürülmüş çok gubâra ıtlâk olunur. Ve İslâm ve nübüvvet ma’nâlarına ıtlâk-ı şer’îdir. Ve tâ’if kazâsında bir karye adıdır ki haccâc-ı zâlim evâ’il-i hâlinde onda mu’allim-i sıbyân idi. Ve hayr ve hasenâtı ve in’âm ve meberrâtı çok adama denir. Ve seyyid ve zî-şân adama ıtlâk olunur; yukâlu: هُوَ كَوْثَرٌ أَيْ خَيْرٌ مِعْطَاءٌ وَكَذَا سَيِّدٌ Ve ırmağa denir, نَهْرٌ [nehr] ma’nâsına. Ve cennette mahsûs bir nehr adıdır ki cemî’-i enhâr-ı cinân ondan münfecir ve münşa’ib olur, niteki sûre-i Kevser onu işrâb eder.