(a. i.) : 1) sarık sarma. 2) çokluk, bolluk. El-havrü ve-l-kevr : çokluktan sonra yokluk.

اَلْكَوْرُ [el-kevr] (ثَوْرٌ [sevr] vezninde) Deve kısmından 'azîm sürüye denir, 'alâ-kavlin yüz elli yâhûd iki yüz dahi ziyâdeye denir. Ve sığır sürüsüne denir. Cem’i أَكْوَارٌ [ekvâr] gelir. Ve كَوْرٌ [kevr] Ziyâde ma’nâsınadır; كَوْرٌ [kevr]-i 'imâmeden me’hûzdur; ve minhu’l-hadîsu: hكَانَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَتَعَوَّذُ مِنَ الْحَوْرِ بَعْدَ الْكَوْرِh أَيْ مِنَ النُّقْصَانِ بَعْدَ الزِّيَادَةِ Ve başa sarık sarmak ma’nâsınadır; yukâlu: كَارَ الْعِمَامَةَ عَلَى رَأْسِهِ يَكُورُ كَوْرًا إِذَا لاَثَهَا وَأَدَارَهَا عَلَيْهِ Ve sarığın her dolamına ve her kolanına da كَوْرٌ [kevr] ıtlâk olunur, مَكُورٌ [mekûr] ma’nâsına; yukâlu: هَذِهِ الْعِمَامَةُ عِشْرُونً كَوْرًا Ve كَوْرٌ [Kevr] Belhâris bilâdında bir cebel adıdır. Ve Yemâme’de ve Necrân kazâsında birer arzın ismidir. Ve كَوْرٌ [kevr] Tabî’at ve cibillet ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: لَهُ كَوْرٌ كَرِيمٌ أَيْ طَبِيعَةٌ Ve yer kazmak ma’nâsınadır; yukâlu: كَارَ الْأَرْضَ كَوْرًا إِذَا حَفَرَهَا Ve sür’at eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: كَارَ الرَّجُلُ إِذَا أَسْرَعَ Ve كَارَةٌ [kâret] götürmek ma’nâsınadır; ke-mâ se-yuzkeru; yukâlu: كَارَ الْحَمَّالُ إِذَا حَمَلَ الْكَارَةَ

s. 1. A large herd of camels or oxen. 2. A natural disposition.

اَلْكَوْرُ [el-kevr] (kâf’ın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Dülbend sarmak; yukâlu: كَارَ الْعِمَامَةَ عَلَى رَأْسِهِ يَكُورُهَا كَوْرًا إِذَا لَاثَهَا Ve لَوْثٌ [levs] sâ-i müsellese ile dülbend sarmak ma’nâsınadır,dülbendin her bir devrine كَوْرٌ [kevr] derler. Ve كَوْرٌ [kevr] Noksâna dahi derler; ve minhu kavluhum: “نَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الْكَوْرِ بَعْدَ الْحَوْرِ” أَيْ مِنَ النُّقْصَانِ بَعْدَ الزِّيَادَةِ Ve كَوْرٌ [kevr] Deve sürüsünden cemâ’at-i kesîreye dahi derler; yukâlu: عَلَى فُلَانٍ كَوْرٌ مِنَ الْإِبِلِ Ve ba’zı eş’ârda sığır sürüsüne dahi ıtlâk olunmuştur. Ve كَوْرٌ [kevr] Sür’at ma’nâsına dahi gelir; yukâlu: كَارَ الرَّجُلُ إِذَا أَسْرَعَ فِي مَشْيِهِ Ve bu İbn Dureyd rivâyeti üzeredir.