i. Dülger ve marangoz âleti ki kısa bir sapa geçirilmiş bir tarafı keskin ve diğer tarafı çekiç gibi bir çelikten ibârettir, tîşe.

اَلْكَشَرُ [el-keşer] (fethateynle) Kuru ekmeğe denir, خُبْزٌ يَابِسٌ ma’nâsına. Ve üzümü sıyrılıp ekl olunmuş salkıma denir; tekûlu: أَعْطَانِي كَشَرًا أَيْ عُنْقُودًا أُكِلَ مَا عَلَيْهِ Ve كَشَرٌ [keşer] Masdar olur, korkup kaçmak ma’nâsınadır; yukâlu: كَشِرَ الرَّجُلُ كَشَرًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا هَرَبَ

s. A carpenter’s adze.

اَلْكَثَرُ [el-keser] (fethateynle) Hurmâ ağacının nihâyetinde biten nesne ki ona hurmâ göbeği derler ve جُمَّارَةٌ [cummâret] dahi derler, cîm’le ve râ-i mühmele ile. Ve ba’zılar hurmâ ağacının ibtidâ çıkan yemişidir dediler. Ve fi’l-hadîsi: “لَا قَطْعَ فِي ثَمَرٍ وَلَا كَثَرٍ”