اَلْكَنْفُ [el-kenf] (kâf’ın fethi ve nûn’un sükûnuyla) Bir nesneyi ölçerken dolmuş ölçeğin kenârını dökülmesin diye elleriyle tutmak ma’nâsınadır; yukâlu: كَنَفَ الْكَيَّالُ كَنْفًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا جَعَلَ يَدَيْهِ عَلَى رَأْسِ الْقَفِيزِ يُمْسِكُ بِهِمَا الطَّعَامَ Ve mevâşîye gece yatmak için ağıl çevirmek ma’nâsınadır; yukâlu: كَنَفَ الْبَعِيرَ وَالْغَنَمَ كَنْفًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا عَمِلَ لَهَا حَظِيرَةً يُؤْوِيهَا إِلَيْهَا Ve bir nesneden 'udûl ve insirâf eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: كَنَفَ عَنْهُ إِذَا عَدَلَ Ve bir nesneyi bir mahalde hıfz ve sıyânet eylemek ma’nâsınadır ki görüp gözetmek ta’bîr olunur; yukâlu: كَنَفَ الشَّيْءَ إِذَا صَانَهُ وَحَفِظَهُ وَحَاطَهُ Ve mu’âvenet ve yârî kılmak ma’nâsınadır; yukâlu: كَنَفَ فُلاَنًا إِذَا أَعَانَهُ Ve كَنِيفٌ [kenîf] edinmek ma’nâsınadır; yukâlu: كَنَفَ كَنِيفًا إِذَا اتَّخَذَهُ Ve hâneye كَنِيفٌ [kenîf] yapmak ma’nâsınadır; yukâlu: كَنَفَ الدَّارَ إِذَا جَعَلَ لَهَا كَنِيفًا