(a. i.) : 1) atma. 2) namuslu bir kadına, zina suçunu isnâdetme. Hadd-i kazf : namuslu kadınlara iftira edenlere verilen ceza.

اَلْقَذْفُ [el-kazf] (kâf’ın fethi ve zâl-ı mu’cemenin sükûnuyla) Atmak ma’nâsınadır; yukâlu: قَذَفَ بِالْحِجَارَةِ قَذْفًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا رَمَى بِهَا Ve ehl-i 'ırz hatuna töhmet-i zinâ ile bühtân eylemek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: قَذَفَ الْمُحْصَنَةَ إِذَا رَمَاهَا بِرِيبَةٍ Ve kusmak ma’nâsına müsta’meledir; yukâlu: قَذَفَ فُلاَنٌ إِذَا قَاءَ

vn. & s. 1. A throwing a missile. 2. A throwing up or out, a vomiting, an ejecting. 3. A rowing or propelling a boat. 4. A reproaching or accusing one falsely with adultery, etc.

اَلْقَذْفُ [el-kazf] (kâf’ın fethi ve zâl’ın sükûnuyla) Taşla atmaktır; yukâlu: هُمْ بَيْنَ حَاذِفٍ وَقَاذِفٍ [Ve] حَاذِفٌ [hâzif]le murâd ağaçla atandır ve قَاذِفٌ [kâzif]le murâd taşla atandır. Ve قَذْفٌ [kazf] İstifrâg etmeğe de derler; yukâlu: قَذَفَ الرَّجُلُ إِذَا قَاءَ Ve قَذْفٌ [kazf] Bir ehl-i 'ırz kimseye sövmeğe de derler; yukâlu: قَذَفَ الْمُحْصَنَةَ إِذَا رَمَاهَا