اَلْقَشْمُ [el-kaşm] (kâf’ın fethi ve şîn-i mu’cemenin sükûnuyla) Ta’âm yemek, ‘alâ-kavlin çok yemek ma’nâsınadır; yukâlu: قَشَمَ الطَّعَامَ قَشْمًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا أَكَلَهُ أَوْ أَكْثَرَ أَكْلَهُ Ve ta’âmı üğürtleyip hoş ve latîf olanını ekl eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: قَشَمَ الطَّعَامَ إِذَا نَقَّى مِنْهُ الرَّدِيءَ وَأَكَلَ طَيِّبَهُ Ve hurmâ yaprağını zenbîl ve hasır ve sepet makûlesi nesne örmek için yarmak ma’nâsınadır; yukâlu: قَشَمَ الْخُوصَ إِذَا شَقَّهُ لِيَسُفَّهُ Ve قَشْمٌ [kaşm] Bâgçeye cârî su mecrâsına denir. Ve ölmek ma’nâsınadır; yukâlu: قَشَمَ الرَّجُلُ قَشْمًا إِذَا مَاتَ Ve bu ma’nâ Kurâ’-ı Lugavî’den menkûldür.

vn. & s. A dividing, distributing; division; distribution.

s. A piece, a fragment.

vn. & s. 1. A breaking; fracture. 2. A reducing the foot مفاعلتن mefâ‘ıletun to فاعلتن fâ‘ıletun, represented by مفعولن mef‘ûlun.

اَلْقَثْمُ [el-kasm] (kâf’ın fethi ve sâ’-i müsellesenin sükûnuyla) Bir kimseye def’aten mâl-ı nefîs vermek; yukâlu: قَتَمَ لَهُ مِنَ الْمَالِ إِذَا أَعْطَاهُ دُفْعَةً مِنَ الْمَالِ جَيِّدَةً مِثْلُ قَذَمَ وَغَثَمَ وَغَذَمَ

اَلْقَسْمُ [el-kasm] (kâf’ın fethi ve sîn’in sükûnuyla) Bölmek; tekûlu: قَسَمْتُ قَسْمًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي Ve قَسْمٌ [kasm] Takdîr ma’nâsına da gelir. Kâle Ya’kûb هُوَ يَقْسِمُ أَمْرَهُ قَسْمًا أَيْ يُقَدِّرُهُ وَيَنْظُرُ فِيهِ

اَلْقَصْمُ [el-kasm] (kâf’ın fethi ve sâd’ın sükûnuyla) Bir nesneyi ufatıp ayırmaktır.

اَلْقَمَّاسُ [el-kammâs] (kâf’ın fethi ve mîm’in teşdîdiyle) Suya dalıcı kimse, غَوَّاصٌ [gavvâs] ma’nâsına. Ve قَمْسٌ [kasm] Suya daldırmağa dahi derler; yukâlu: قَمَسْتُهُ فِي الْمَاءِ فَانْقَمَسَ أَيْ غَمَسْتُهُ فَانْغَمَسَ Pes قَمْسٌ [kams] müte’addî ve lâzım gelir.