i. [ar. halîfe’den] 1. Muallime muâvinlik ederek aşağı derste bulunanlara tedrîs eden adam: mektep kalfası. 2. Dülger ve duvarcı ustasının ikincisi. 3. [ikinci manadan me’hûz] ebniye inşâsını deruhde eden mimâr veya baş usta: kalfanız kimdir? Ebniyeyi hangi kalfaya yaptıracaksınız? Bizdeki kalfaların çoğu fenn-i mimârîden bî-haber, duvarcılıktan veya dülgerlikten yetişmedir. 4. Bir kalemde kıdemli kâtip. [bu makâmda el-yevm cm. Sîgasıyla “hulefâ” kullanılıp, başlarına da “ser-hulefâ” denir.] 5. Bir dâirede câriye ve halâyıkların başı. 6. Ale’l-umûm halâyıklara verilen unvan.

s. See قالفە kalfa.

(from A. خلیفە halîfe), s. 1. A representative of a head or master set over subordinates; as, an usher or monitor in a school, a head clerk in a department, a passed workman in any trade or art, or a monitor or stewardess in charge of the women in a harem. 2. A master builder.