(a. zf.) : ön, önce, öndeki, evvel, evvelki.

zz. Ön, önde, ileri, ileride, evvel, mukaddem: قبل الطوفان kable’t-tûfân = tûfandan evvel, tûfan olmazdan. قبل الظهر kable’z-zuhr = öğleden evvel. قبل الطعام kable’t-taam = yemekten evvel. قبل هذا kable hazâ = bundan evvel. [bu gibi tabîrât arabîde bulunur.]

اَلْقَبْلُ [el-kabl] (kâf’ın fethiyle) Na’leyne قِبَالَةٌ [kibâlet] dediği zikr olunan tasmayı geçirmek ma’nâsınadır; yukâlu: قَبَلَ النَّعْلَ قَبْلًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا جَعَلَ لَهَا قِبَالَيْنِ Burada bâb-ı sâlis bilâ-şart vârid olmuştur. Ve burada إِقْبَالٌ [ikbâl] ve مُقَابَلَةٌ [mukâbelet] ve قَبْلٌ [kabl] beynlerinde ba’zılara göre ihtilâf olmakla 'an-karîb zikr olunur. Ve قَبْلٌ [kabl] Gece قَابِلَةٌ [kâbilet] olmak ma’nâsınadır; yukâlu: قَبَلَتِ اللَّيْلَةُ إِذَا صَارَتْ قَابِلَةً Ve قَبْلٌ [kabl] ve قُبُولٌ [kubûl] (kâf’ın zammı ve fethiyle) قَبُولٌ [kabûl] dediği rüzgâr esmek ma’nâsınadır; yukâlu: قَبَلَتِ الْقَبُولُ قَبْلًا وَقُبُولًا وَقَبُولًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا هَبَّتْ Ve قَبْلٌ [kabl] Bir nesneye başlayıp ona idmân ve müdâvemet eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: قَبَلَ عَلَى الشَّيْءِ قَبْلًا إِذَا لَزِمَهُ وَأَخَذَ فِيهِ

قَبْلُ [kabl] (kâf’ın fethi ve zamm üzere binâ ile) بَعْدُ [ba’d] kelimesinin nakîzidir, Fârisîde pîş ve Türkîde ileri ve öndün ta’bîr olunur; ve yukâlu: أَتَيْتُكَ مِنْ قَبْلُ وَقَبْلُ مَبْنِيَّيْنِ عَلَى الضَّمِّ وَيُقَالُ قَبْلًا وَقَبْلٌ مُنَوَّنَتَيْنِ الْأَوَّلُ بِالنَّصْبِ وَالثَّانِي بِالضَّمِّ وَيُقَالُ قَبْلَ بِالْفَتْحِ

s. 1. The front surface of a thing. 2. The space in front of a thing. 3. The time anterior to an event. 4. The vulva or vagina.

قَبْلُ [kabl] (kâf’ın fethi ve bâ’nın sükûnuyla) İleri ki gerinin mukâbilidir.