iz. ar. cm: Ulûm. 1. Bilme, biliş, bilgi, dâniş, malumât, hibr, vukûf: Cenâb-ı Hakk’ın ilmi her şeye taalluk eder; buna ilmim yetişmiyor; bu işe onun ilmi lâhık olmadı, taalluk etmedi = malumâtı olmadı. 2. Bir nevi umûr hakkında olup, okumakla tahsîl olunan malumât ve vukûf: ilm-i sarf, ilm-i akâid, ilm-i hikmet, ilm-i hendese, ulûm-ı tabîiyye, ulûm-ı riyâziyye; ilim öğrenmek, okumak. Bu adamın ilmi vardır. 3. Nazariyyât: yalnız ilim kâfî değil amel de ister; ilim ve ameli cem‘ etmek.