اَلْخُشَاشُ [el-huşâş] (hâ’nın zammıyla) Alçak ve redî’ şey’e denir; yukâlu: لَمْ يَبْقَ إِلاَّ خُشَاشُهُ أَيْ رَدِيئُهُ Ve dişiye kızgın deveye denir; yukâlu: بَعِيرٌ خُشَاشٌ أَيْ مُغْتَلِمٌ

اَلْحُصَاصُ [el-husâs] (hâ’nın zammıyla) Merkeb kulağın kısıp seğirtmek. Ve fî hadîsi Ebî Hureyre: “أَنَّ الشَّيْطَانَ إِذَا سَمِعَ الْأَذَانَ مَرَّ وَلَهُ حُصَاصٌ” hammâd b. Seleme eyitti: 'Âsim b. Ebi’n-Nucûd’dan حُصَاصٌ [husâs] nedir diye su’âl ettim. Eyitti: Görmez misin hımâr kaçan sür’atle seğirtmeli olsa kulakların kısıp kuyruğın salar. Ebû 'Ubeyd eyitti: حُصَاصٌ [husâs] yellenmeğe derler, ضُرَاطٌ [durât] ma’nâsına, ba’zılar kavlinde, ammâ 'Âsim’in kavli bana ahsen gelir ve Asma’î’nin dahi kavli budur dedi.