اَلْخَلْطُ [el-halt] (hâ’nın fethiyle) ve اَلْخَلِطُ [el-halit] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve اَلْخُلُطُ [el-hulut] (عُنُقٌ ['unuk] vezninde) Şol kimseye denir ki dâ’imâ dülger burgusu gibi halk içine sokulup herkesin mizâc ve meşrebince temelluk ve müdâhene ve iltiyâm eder ola. Ve şol kimseye denir ki pezevenk-meşreb olmakla nisvân ve metâ’ını beyne’n-nâs ilkâ eder ola. Ve خَلِطٌ [halit] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Ahmak ve muhtellü’ş-şu’ûr kimseye denir; yukâlu: رَجُلٌ خَلِطٌ أَيْ بَيِّنُ الْخَلاَطَةِ أَيْ أَحْمَقُ Burada خَلاَطَةٌ [halâtat] كَرَامَةٌ [kerâmet] vezninde masdardır, lâkin kendiden fi’l tasarrufu yoktur.