i. fa. 1. Allah, Tanrı, Rabb: Hudâ-yi Lem-yezel hakkıyçün! bi-Hakk-ı Hudâ! 2. Efendi, sâhip [bu mana ile yalnız bazı terkîbâtta bulunur:] كد خدا ked-hudâ (كتخدا kethüdâ) = ev sâhibi.

s. The peculiar chant used by Arab camel-drivers to cheer their camels.

s. A lord, master; especially, God.

اَلْهُدَى [el-hudâ] (hâ’nın zammı ve elifin kasrıyla) Doğru yola gitmek. Ve doğru yola delâlet etmek. Tezkîri ve te’nîsi câ’izdir; yukâlu: هَدَاهُ اللهُ لِلدِّينِ هُدًى Ve Bârî ta’âlanın ﴿أَوَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ﴾ (السجدة، 26) dediği kavlinde Ebû 'Amr b. el-'Alâ eyitti: أَوَلَمْ يُبَيِّنْ لَهُمْ ma’nâsınadır; ve tekûlu: هَدَيْتُهُ الْبَيْتَ وَالطَّرِيقَ هِدَايَةً إِذَا عَرَّفْتَهُ وَهَذِهِ لُغَةُ أَهْلِ الْحِجَازِ وَغَيْرُهُ يَقُولُونَ هَدَيْتُهُ إِلَى الطَّرِيقِ وَإِلَى الدَّارِ حَكَاهَا الْأَخْفَشُ Ve kur’ân-ı 'azîmde üç vech üzere vârid olmuştur: Biri budur ki bi-nefsihi ta’diye etmiştir; ke-kavlihi ta’âlâ: ﴿إِهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ﴾ (الفاتحة، 6)Ve biri dahi lâm’la ta’diye etmiştir, ke-kavlihi ta’âlâ: ﴿اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَذَا﴾ (الأعراف، 43) Biri dahi إِلَى ile ta’diye etmiştir, ke-kavlihi ta’âlâ: ﴿وَاهْدِنَا إِلَى سَوَاءِ الصِّرَاطِ﴾ (ص، 22) Bu zikr olunan Muhtâr sâhibinin kelâmıdır, lâkin lâm takviyet-i 'amel için olıcak geri هُدَى [hudâ]nın isti’mâli Cevherî zikr ettiği gibi ikiye münhasır olur.