اَلْحِلْيَةُ [el-hilyet] (hâ’nın kesriyle) Bu dahi düzgüne ve pîrâyeye denir, حَلْيٌ [haly] ma’nâsına; cem’i حِلًى [hilâ] gelir hâ’nın kesri ve elifin kasrıyla ve حُلًى [hulâ] gelir hâ’nın zammıyla. Ve حُلَى السَّيْفِ [hula’s-seyfi] ve حُلَاةُ السَّيْفِ [hulâtu’s-seyfi] ki hâ’ların zammıyladır, bundandır ki kılıçın balçağında ve niyâmında olan zîb ve zînetlerden 'ibârettir. Ve حِلْيَةٌ [hilyet] Hilkat ve sûret ve sıfat ma’nâlarına müsta’meldir; yukâlu: هُوَ كَرِيمُ الْحِلْيَةِ أَيِ الْخِلْقَةِ ve tekûlu: عَرَفْتُهُ مِنْ حِلْيَتِهِ أَيْ صُورَتِهِ وَصِفَتِهِ