اَلْحِقُّ [el-hikk] (hâ’nın kesriyle) Şol deveye denir ki üç yaşını tekmîl edip dördüne dâhil olmuş ola, mü’ennesine de حِقٌّ [hikk] ıtlâk olunur, حِقَّةٌ [hikkat] gibi. O kertede deve kısmı rükûb ve isti’mâle yâhûd dırâba lâyık ve sâlih olduğu için ıtlâk olunmuştur. Cem’i حِقَقٌ [hikak] gelir, عِنَبٌ [‘ineb] vezninde ve حِقَاقٌ [hikâk] hâ’nın kesriyle ve cem’u’l-cem’i حُقُقٌ [hukuk] gelir zammeteynle. Ve حِقٌّ [hikk] Ma’nâ-yı mezbûrda masdar olur, ke-mâ se-yuzkeru. Ve ism ile masdarın muvâfakatı bâbında kelime-i mezbûrenin nazîri yoktur. Ve حِقٌّ [hikk] Gebe nâka vaz’-ı haml husûsunda senesini ziyâde eylemek ma’nâsınadır ki senesi geçip henüz vaz’-ı haml etmemekten 'ibârettir; ve minhu yukâlu: جَازَتِ الْحِقَّ وَأَتَتْ عَلَى حِقِّهَا أَيِ الْوَقْتِ الَّذِي ضُرِبَتْ فِيهِ عَامَ أَوَّلَ ve yukâlu: وَضَعَتْ عَلَى الْحِقِّ وَهُوَ أَنْ تَزِيدَ النَّاقَةُ عَلَى الْأَيَّامِ الَّتِي ضُرِبَتْ فِيهَا Ve pek kocalıktan dişleri dökülmüş nâkaya denir; yukâlu: نَاقَةٌ حِقٌّ إِذَا صَارَتْ قَدْ سَقَطَتْ أَسْنَانُهَا هَرَمًا