اَلْحِفْظُ [el-hifz] (hâ’nın kesriyle) Saklamak ma’nâsınadır; yukâlu: حَفِظَ الشَّيْءَ حِفْظًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا حَرَسَهُ Ve ezber eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: حَفِظَ الْقُرْآنَ إِذَا اسْتَظْهَرَهُ Ve bir nesneyi görüp gözetmek ma’nâsınadır; yukâlu: حَفِظَ الْمَالَ إِذَا رَعَاهُ Ve حِفْظٌ [hifz] Gâfil olmayıp tenebbüh ve tabassur üzere olmayan ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: هُوَ مِنْ أَهْلِ الْحِفْظِ أَيْ لَهُ قِلَّةُ غَفْلَةٍ

اَلْحِفْظُ [el-hifz] (hâ’nın kesri ve fâ’nın sükûnuyla) Saklamak; tekûlu: حَفِظْتُ الشَّيْءَ حِفْظًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا حَرَسْتَهُ Ve ezber etmek ma’nâsına dahi gelir; tekûlu: حَفِظْتُ الشَّيْءَ إِذَا اسْتَظْهَرْتَهُ Ve إِسْتِظْهَارٌ [istizhâr] zahr-ı kalbden okumağa derler.