اَلْهِفُّ [el-hiff] (hâ’nın kesriyle) Yağmursuz boş buluta denir; yukâlu: سَحَابَةٌ هِفٌّ أَيْ بِلاَ مَاءٍ Ve balsız gömece denir; yukâlu: شُهْدَةٌ هِفٌّ أَيْ لاَ عَسَلَ فِيهَا Ve şol ekine denir ki biçimi geçmekle dâneleri dökülür ola; yukâlu: زَرْعٌ هِفٌّ إِذَا كَانَ قَدْ أُخِّرَ حَصَادُهُ فَيَنْتَثِرُ حَبُّهُ Ve kaçagan hurde balıklara denir; bunda hâ’nın fethiyle de câ’izdir. Ve büyük it balıklarına denir; müfredi هِفَّةٌ [hiffet]tir. Ve cüst ve çâlâk adama denir; yukâlu: رَجُلٌ هِفٌّ أَيْ خَفِيفٌ Ve yufka ve hafîf olup balı azca olan gömece denir. Ve mutlakan hafîf olup cevfinde nesne olmayan şey’e denir; yukâlu: شَيْءٌ هِفٌّ أَيْ خَفِيفٌ لاَ شَيْءَ فِي جَوْفِهِ