(a. i.) : 1) kullanılması şer’an caiz olan, dînin hükümleri bakımından kullanılabilen, haram olmıyan şey. 2) nikâhlı kadın, (bkz. : halîle, harem, hem-firâş).

iz. ar. 1. Şer‘an isti‘mâli me’zûn ve gayr-i memnû olan şey. harâm zıddı: ticâretten olunan istifâde helâldir; insan ehl ü iyâlini helâl ile beslemelidir. 2. Nikâhlı ve meşrû zevce ve zevc: insan helâlinin gayrine nazar-ı şehvetle bakmamalıdır.

اَلْهَلَالُ [el-helâl] (سَحَابٌ [sehâb] ve كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Yağmurun evveline denir; yukâlu: جَاءَ الْهَلَالُ وَالْهِلَالُ أَيْ أَوَّلُ الْمَطَرِ

s. A canonically lawful thing, person, act; especially, one’s lawful spouse.

a. 1. Canonically lawful. 2. Who is not under temporary canonical interdict as to performance of any lawful act. 3. (A woman) canonically lawful for conjugal intercourse.

اَلْحَلَالُ [el-halâl] (hâ’nın fethiyle) حَرَامٌ [harâm]ın mukâbilidir; tekûlu: حَلَّ لَكَ الشَّيْءُ يَحِلُّ حِلًّا وَحَلَالًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي Ve حَلَالٌ [halâl] Muhrim ihrâmdan çıkmağa dahi derler; yukâlu: حَلَّ الْمُحْرِمُ يَحِلُّ حَلَالًا مِنَ الْبَابِ الْمَذْكُورِ Ve 'avret 'iddetten çıkmağa dahi derler. Ve gâh olur حَلَّ demek mahallinde fi’l-i mâzî olmak üzere حِلَّ derler hâ’nın kesriyle. Ve bunda iki ihtimâl vardır yâ budur ki حِلَّ aslında sîga-i mechûl olup lâm’ın kesri mâ-kabline nakl olunmuş ola yâhûd kesr sarîh olmaya işmâm tarîkiyle ola,قِيلَ revm olunduğu gibi. Bu üslûb üzere isti’mâl edenlerin sâyir kelimelerde dahi lügatleri bu minvâl üzeredir شُدَّ ve رُدَّ gibi.