اَلْهَجِيجُ [el-hecîc] أَجِيجٌ [ecîc] vezninde ve mürâdifidir ki zikr olundu. Hâ’, hemzeden mübeddeledir. Derin dereye denir. Ve şol dûr u dırâz arza denir ki onda sülûk edenler bir ân akdem şurayı kat’ edeyim diye isti’câl eder ola. Ve kâhinlerin ve fâlcıların yer üzere çizdikleri çizgiye denir ki ahkâmlarına müte’allik olur. Cem’i هُجَّانٌ [huccân] gelir رُمَّانٌ [rummân] vezninde. Ve هَجٌّ [hecc] ve هَجِيجٌ [hecîc] Masdar olurlar, binâyı yıkmak ma’nâsına; yukâlu: هَجَّ الْبَيْتَ هَجًّا وَهَجِيجًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا هَدَمَهُ