vn. 1. A piercing, perforating, boring; perforation. 2. A piercing a camel’s nose, and inserting a ring of goat’s-hair. 3. A spitting, impaling on a spit.

vn. 1. An eating, a chewing. 2. A cutting off or through.

vn. 1. A cutting; or, a cutting through or off. 2. A doing any action quickly; especially, a walking quickly and lithely.

s. A redundancy, up to four letters, added at the beginning of a verse, and not counting in the metre; also, a redundancy of one or two letters at the beginning of the second hemistich of a verse; also, a redundancy of a single letter introduced into a medial loot of a verse.

s. Prudence, circumspection, intelligence, discernment; ability, tact.

اَلْخَزْمُ [el-hazm] (zâ-yı mu’ceme ile عَزْمٌ ['azm] vezninde) Dizmek ma’nâsınadır; yukâlu: خَزَمَ اللُّؤْلُؤَ خَمْزًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا شَكَّهُ Ve devenin burnuna خِزَامَةٌ [hizâmet] geçirmek ma’nâsınadır; yukâlu: خَزَمَ الْبَعِيرَ إِذَا جَعَلَ فِي جَانِبِ مَنْخِرِهِ الْخِزَامَةَ Ve خَزْمٌ [hazm] Ehl-i 'arûz ıstılâhında beytin evveline ya’nî şatr-ı evvelin sadrına birden dörde kadar harf ziyâde eylemekten 'ibârettir ki o harf-i taktî’de mu’teddün bihâ olmaz. Şârih der ki ‘inde’l-Ahfeş mısrâ’-ı sânînin ibtidâsına da ziyâde kılınır bir harf yâ iki harf olur. Bunda üç ve dört olmaz, meselâ bahr-i tavîlden işbu: “وَإِذَا أَنْتَ جَازَيْتَ امْرَأً السُّوءِ فِعْلَهُ || أَتَيْتَ مِنَ الْأَخْلَاقِ مَا أَنْتَ رَاضِيًا” beytin şatr-ı evvelinde vâv ziyâde olmuştur, yine fa’ûlun taktî’indedir.

iz. ar. Metin ve doğru re’y ve niyet. azm-i kavî. n.

(a. i.) : midedeki yiyecekleri eritme, sindirme

iz. ar. 1. Sindirme, midede eritme: yediğini hazm edemiyor; hazmı kolay; hazmı zor. 2. mc. Tahammül etme, yutma, cevap vermeme: pederimden o kadar sözler işittim hepsini hazm ettim.

vn. 1. A cutting; a cutting off or through. 2. A sliriking with the sword. 3. A hawk’s striking its prey. 4. A going, or traveling quickly; haste.