اَلْخَوْرُ [el-havr] (hâ’nın fethiyle غَوْرٌ [gavr] vezninde) İki yüksek yerin aralığında olan alçak düzce yere ve deniz körfezine denir, خَلِيجُ الْبَحْرِ [halîcu’l-bahr] ma’nâsına. Ve cereyân eden suyun denize döküldüğü yere denir, مَصَبُّ الْمَاءِ [masabbu’l-mâ’] ma’nâsına. Ve خَوْرٌ [havr] Necd ülkesinde bir mevzi’ yâhûd bir cebel verâsında bir vâdî adıdır. Ve خَوْرٌ [havr] Masdar olur, dâbbenin خَوْرَانٌ [havrân]ına vurmak ma’nâsına, ke-mâ se-yuzkeru; yukâlu: طَعَنَهُ فَخَارَ يَخُورُ خَوْرًا إِذَا أَصَابَ خَوْرَانَهُ

s. 1. The bottom of a well, etc. 2. The extent of one’s understanding.

vulg. hor, s. 1. A bay, a strait, a channel; a river mouth on the sea, a harbor. 2. A low-lying bottom where water is apt to collect.

vn. 1. A beast’s bellowing. 2. An arrow’s whizzing.

اَلْخَوْرُ [el-havr] غَوْرٌ [gavr] gibi, çukur yere derler ki iki yüksek yerin beyninde ola. Ve خَوْرٌ [havr] Hayvânın dübürüne vurmağa dahi derler; yukâlu: طَعَنَهُ فَخَارَ خَوْرًا أَيْ أَصَابَ خَوْرَانَهُ Ve خَوْرَانٌ [havrân] Bunun 'akibinde tefsîr olunur.