iz. ar. 1. Kuvvet, kudret: الا با العلى العظيم لاحول ولا قوة lâ havle velâ kuvvete illâ billâhi’l-aliyyi’l-azîm = kuvvet ve kudret ancak Cenâb-ı Hakk’a mahsustur. 2. Sene, sâl. n. 3. Etraf, çevre. [cm. havâli daha müstameldir. ─ “avlı” dediğimiz dahi Yunancadan veya Türkçe “ağıl”dan me’hûz değilse bundan olabilir.]

اَلْخَوْلُ [el-havl] (حَوْلٌ [havl] vezninde) ve اَلْخِيَالُ [el-hiyâl] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde ki aslı خِوَالٌ idi) Mâla hüsn-i takayyüd ü ri’âyet eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: خَالَ الرَّجُلُ مَالَهُ يَخُولُ خَوْلًا وَخِيَالًا إِذَا رَعَاهُ وَسَاسَهُ وَقَامَ بِهِ

s. (pl. احوال) 1. A surrounding vicinity. 2. The whole revolution of a year; a year. 3. Means of compassing an object; power, ability, force; also, artifice, stratagem, expedient, trick. 4. The quality of cunning, skill, ingenuity.

vn. 1. A going round. 2. A turning round. 3. A changing from state to state. 4. A (year’s) being completed. 5. A being or coming, intervening; intervention, interposition.

اَلْحَوْلُ [el-havl] (hâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Hîle ve kuvvet ma’nâsına. Ve حَوْلٌ [havl] Yıla dahi derler, sene ma’nâsına. Ve حَوْلٌ [havl] Yıl geçmek ma’nâsına da gelir; yukâlu: حاَلَ عَلَيْهِ الْحَوْلُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا مَرَّ وَيُقَالُ حَالَتِ الدَّارُ وَحَالَ الْغُلَامُ إِذَا أَتَى عَلَيْهِ حَوْلٌ Ve حَوْلٌ [havl] Yay evvelki hâlinden dönüp mu’vecc olmağa dahiderler ve levni mütegayyir olup kararmağa dahi derler; yukâlu: حَالَ لَوْنُهُ إِذَا تَغَيَّرَ وَاسْوَدَّ Ve حَوْلٌ [havl] Bir mekândan bir mekâna intikâl etmeğe dahi derler; yukâlu: حَالَ إِلَى مَكَانٍ آخَرَ يَحُولُ حَوْلًا إِذَا تَحَوَّلَ Ve taharrük ma’nâsına da gelir; yukâlu: حَالَ الشَّخْصُ إِذَا تَحَرَّكَ وَكَذَا كُلُّ مُتَحَوِّلٍ عَنْ حَالِهِ Ve حَوْلٌ [havl] Çevre ma’nâsına da gelir; yukâlu: قَعَدُوا حَوْلَهُ وَحَوَالَهُ وَحَوْلَيْهِ وَحَوَالَيْهِ وَلَا تَقُلْ حَوَالِيهِ بِكَسْرِ اللَّامِ

اَلْخَوْلُ [el-havl] (hâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Hıfz etmek; yukâlu: فُلَانٌ يَخُولُ عَلَى أَهْلِهِ أَيْ يَرْعَى عَلَيْهِمْ Ve خَوْلٌ [havl] Bir mâlı gereği gibi ri’âyet etmeğe dahi derler; tekûlu: خُلْتُ الْمَالَ أَخُولُهُ إِذَا أَحْسَنْتَ الْقِيَامَ عَلَيْهِ