اَلْخَوَلُ [el-havel] (fethateynle) At geminin damağının dibine denir. Ve bir adama mün’im-i hakîkî celle şânuhu hazretlerinin in’âm ve ihsân eylediği kul ve câriye ve havâşî ve hadem ve haşem ve ni’met ve sâmâna denir; müfred ve cem’ine ve müzekker ve mü’ennesine ıtlâk olunur. Ve 'inde’l-ba’z müfredi خَائِلٌ [hâ’il]dir, evvele göre aslı masdar olmak tasavvur olunur; yukâlu: لِفُلَانٍ خَوَلٌ وَهُوَ مَا أَعْطَاهُ اللهُ تَعَالَى مِنَ النِّعَمِ وَالْعَبِيدِ وَالْإِمَاءِ وَغَيْرِهِمْ مِنَ الْحَاشِيَةِ Ve bu ta’ahhüd ve ri’âyet ma’nâsından me’hûzdur.

s. Squinting, strabismus.

اَلْحَوَلُ [el-havel] (fethateynle) Şaşı olmak; yukâlu: حَوِلَتْ عَيْنُهُ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ

اَلْخَوَلُ [el-havel] (fethateynle) Hizmet-kârlar, haşem ma’nâsına, vâhidi خَائِلٌ [hâ’il]dir, mâl üzere duran kimse ma’nâsına, nitekim mürûr etti. Ve خَوَلٌ [havle] gâh olur hâdim-i vâhide dahi ıtlâk olunur, gerek 'abd olsun gerek eme olsun. Ve Ferrâ eyitti: خَوَلٌ [havel] خَائِلٌ [hâ’il]in cem’i ve خَائِلٌ [hâ’il] çobandır, رَاعِي [râ’î] ma’nâsına.