(a. i. c. : hasârât) : zarar, ziyan, (bkz. : hasâret)'.

اَلْخَسْرُ [el-hasr] (كَسْرٌ [kesr] vezninde) ve اَلْخَسَرُ [el-haser] (fethateynle) ve اَلْخُسْرُ [el-husr] (hâ’nın zammıyla) ve اَلْخُسُرُ [el-husur] (zammeteynle) ve اَلْخُسْرَانُ [el-husrân] (فُرْقَانٌ [furkân] vezninde) ve اَلْخَسَارَةُ [el-hasâret] ve اَلْخَسَارُ [el-hasâr] (hâ’ların fethiyle) Bir kimse yolundan azmak ve dâll ve güm-râh olmak ma’nâsınadır, yukâlu: خَسِرَ الرَّجُلُ وَخَسَرَ خَسْرًا وَخَسَرًا وَخُسْرًا وَخُسُرًا وَخُسْرَانًا وَخَسَارَةً وَخَسَارًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ وَالثَّانِي إِذَا ضَلَّ Ve bey’ ü şirâda ziyân eylemek 'alâ-kavlin aldanmak ma’nâsınadır; yukâlu: خَسِرَ التَّاجِرُ إِذَا وُضِعَ فِي تِجَارَتِهِ أَوْ غُبِنَ Ve خَسْرٌ [hasr] (كَسْرٌ [kesr] vezninde) ve خُسْرَانٌ [husrân] Bir nesneyi eksiltmek ma’nâsınadır; yukâlu: خَسَرَ الشَّيْءَ خَسْرًا وَخُسْرَانًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا نَقَصَهُ

vn. 1. A having an over-narrow orifice to a teat. 2. A being or becoming niggardly, avaricious; meanness, niggardliness, avarice. 3. A being or becoming reticent; reticence. 4. A feeling oppression of mind from fear, anxiety, etc. 5. A not finding words to express one’s self through shame, surprise, etc. 6. A coming to a standstill in reciting, through sudden forgetfulness.

اَلْحَصَرُ [el-hasar] (fethateynle) Yorulup ‘âciz olmak; yukâlu: حَصِرَ الرَّجُلُ يَحْصَرُ حَصَرًا مِثْلُ تَعِبَ تَعَبًا Ve حَصَرٌ [hasar] Göğüs darlığına dahi derler; yukâlu: حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَيْ ضَاقَتْ Ve ammâ Bârî ta’âlânın ﴿أَوْ جَاؤُكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ﴾ (النساء 90) buyurduğu kavl-i şerîfinde Ahfeş ve Kûfiyyûn حَصِرَتْ cümlesinin hâl olmasın câ’iz gördüler, eğerçi fi’l-i mâzîdir. Ve Sîbeveyhi kelime-i قَدْ [kad]siz câ’iz değildir deyip حَصِرَتْ cümlesini du’â’iyyeye haml etti. Ve حَصَرٌ [hasar] Buhl ma’nâsına da gelir; yukâlu: شَرِبَ الْقَوْمُ فَحَصِرَ عَلَيْهِمْ فُلَانٌ أَيْ بَخِلَ Ve her kimse ki bir nesneden imtinâ’ edip ona kâdir olmasa حَصِرَ عَنْهُ derler. Bu sebebden حَصِرَ فِي الْقِرَاءَةِ derler ve حَصِرَ عَنْ أَهْلِهِ derler ehliyle cem’ olmasa.

اَلْخَصَرُ [el-hasar] (fethateynle) Soğuk elem vermek ma’nâsına; yukâlu: خَصِرَ الرَّجُلُ إِذَا آلَمَهُ الْبَرْدُ فِي أَطْرَافِهِ Ya’nî elin yâhûd ayağın soğuk incitse; yukâlu: خَصِرَتْ يَدَيَّ Ve gün soğuk olmağa dahi derler; yukâlu: خَصِرَ يَوْمُنَا أَيِ اشْتَدَّ بَرْدُهُ