(a. i. c. : hurûf) : 1) alfabeyi meydana getiren işaretlerden her biri, bu işaretlerden birini gösteren mâdeni küçük matbaa kalıbı. 2) söz, lâkırdı.

(a. i.) : yemiş toplama.

1. Dolayısıyla tariz etmek. 2. Takılmak, mu’âşaka etmek.

اَلْخَرْفُ [el-harf] (حَرْفٌ [harf] vezninde) ve اَلْمَخْرَفُ [el-mahref] (مَقْعَدٌ [mak’ad] vezninde) ve اَلْخَرَافُ [el-harâf] (hâ’nın fethi ve kesriyle) Ağaçtan meyve dermek ma’nâsınadır; yukâlu: خَرَفَ الثِّمَارَ خَرْفًا وَمَخْرَفًا وَخَرَافًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا جَنَاهُ Ve bir kimse için yere düşmüş meyve devşirmek ma’nâsınadır; yukâlu: خَرَفَ فُلاَنًا إِذَا لَقَطَ لَهُ الثَّمَرَ Ve güz yağmuruna uğramak ma’nâsınadır; tekûlu: خُرِفْنَا عَلَى الْمَجْهُولِ أَيْ أَصَابَنَا مَطَرُ الْخَرِيفِ Ve pek pîrlikten bunamak ma’nâsınadır; yukâlu: خَرَفَ الرَّجُلُ خَرْفًا إِذَا فَسَدَ عَقْلُهُ أَيْ مِنَ الْكِبَرِ

s. (pl. احراف، حروف) 1. An end, extremity, termination. 2. A side, edge; outskirt. 3. A sharp edge or point; a ridge, peak or projection of a mountain. 4. (gram.) A letter of the alphabet. 5. (gram.) A particle, any other word than a noun or a verb. 6. A language, dialect, idiom. 7. Speech; also, a speech, a word, a saying; as, an assertion, a complaint, threat, etc. 8. (mystics) Any determinate ideal within the field of the Divine knowledge previously to the molding of such ideal into existence.

vn. A gathering fruit.

اَلْخَرْفُ [el-harf] (hâ’nın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Meyve dermek; yukâlu: خَرَفْتُ الثِّمَارَ أَخْرُفُهَا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ أَيِ اجْتَنَيْتُهَا Ve خَرْفٌ [harf] Güz yağmuru yağmağa dahi derler, nitekim mürûr etti.