اَلْخَنَبُ [el-haneb] (fethateynle) Sözü genizden söyler olmağa denir, خُنَانٌ [hunân] ma’nâsına. O kimseye genzek ta’bîr olunur. Ve o buruna 'ârız olur bir 'illetten neş’et eder; yukâlu: خَنِبَ الرَّجُلُ خَنَبًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ اِذَا كَانَ بِهِ خُنَانٌ Ve ayak süst ve za’îf olmak ma’nâsınadır; yukâlu: خَنِبَتْ رِجْلُهُ اِذَا وَهَنَتْ Ve aksak olmak ma’nâsınadır; yukâlu: خَنِبَ فُلاَنٌ اِذَا عَرِجَ Ve helâk olmak ma’nâsınadır; yukâlu: خَنِبَ الرَّجُلُ اِذَا هَلَكَ