اَلْخَفِقُ [el-hafik] (كَتِفٌ [ketif] vezninde ve فَرِحَةٌ [ferihat] vezninde ve رُطَبٌ [rutab] ve رُطَبَةٌ [rutabet] veznlerinde) İnci belli ata denir; yukâlu: فَرَسٌ خَفِقٌ وَخَفِقَةٌ أَيْ أَقَبُّ Cem’i خَفِقَاتٌ [hafikât] gelir hâ’nın fethi ve fâ’nın kesriyle ve خُفَقَاتٌ [hufekât] gelir hâ’nın zammı ve fâ’nın fethiyle ve خِفَاقٌ [hifâk] gelir. Ve at kısmında işbu sıfat-ı mezkûre gâhca yarandırıp yarak eylemekten ve ba’zında şîve-i hilkatinden ve gâhca pek üstüne varılmakla za’f ve bî-tâblığından 'ârız olur.