اَلْهَضْبُ [el-hadb] (dâd-ı mu’ceme ile ضَرْبٌ [darb] vezninde) Bulut yağmur yağdırmak ma’nâsınadır; yukâlu: هَضَبَتِ السَّمَاءُ هَضْبًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا مَطَرَتْ Ve künd ve kâhil, göden dâbbe gibi ağır ağır yürümek ma’nâsınadır; yukâlu: هَضَبَ الرَّجُلُ إِذَا مَشَى مَشْيَ الْبَلِيدِ Ve söze girişip dalmak ma’nâsına isti’mâl olunur; yukâlu: هَضَبَ فِي الْحَدِيثِ إِذَا أَفَاضَ

اَلْخَضْبُ [el-hadb] (hâ’nın fethi ve dâd-ı mu’cemenin sükûnuyla) Boyamak, telvîn ma’nâsınadır; yukâlu: خَضَبَهُ خَضْبًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي اِذَا لَوَّنَهُBu sûrette خَضْبٌ [hadb] صِبْغٌ [sibg] ile mürâdiftir., nihâyet vesme ve hınnâ ile rengîn eylemekte müştehir olmuştur. Ve hurmâ ağacının ibtidâ çıkan yemişi yeşillenmek ma’nâsınadır; yukâlu: خَضَبَ النَّخْلُ اِذَا اخْضَرَّ طَلْعُهُVe خَضْبٌ [hadb] O gûne yeşillenmek hâletine denir ki ism olur. Cem’i, خُضُوبٌ [hudûb] gelir. Ve خَضْبٌ [hadb] Yerin nebâtı zuhûr eylemek ma’nâsına isti’mâl olunur ki rûy-ı zemîn yemyeşil rengîn olur; yukâlu: خَضَبَتِ اْلأَرْضُ اِذَا طَلَعَ نَبَاتُهَا Ve خَضْبٌ [hadb] Şol nebâta denir ki solup sararmış iken üzerine yağmur yağmakla yeşerip tâzelenmiş ola; 'alâ-kavlin ağacının şol yeşillenmesine denir ki henüz yaprak açmağa başladıkta zâhir ola.

vn. A repelling evil or injury from a protected person or thing.

vn. 1. A cutting, gashing, wounding in the flesh only. 2. A ripping, tearing as with a horn or tusk.

اَلْخَضْبُ [el-hadb] (hâ’nın fethi ve dâd’ın sükûnuyla) Boyamak; yukâlu: خَضَبْتُ الشَّيْءَ أَخْضِبُهُ خَضْبًا Ve hurmâ ağacı yeşermek; yukâlu: خَضَبَ النَّخْلُ أَيِ اخْضَرَّ Ve اَلْكُلُّ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي

اَلْهَضْبُ [el-hadb] Yağmur yağmak. Ve sözü katı katı söyleşmek; yukâlu: هَضَبَ الْقَوْمُ فِي الْحَدِيثِ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي أَيْضًا أَيِ ارْتَفَعَتْ أَصْوَاتُهُمْ يُقَالُ هَضَبَتْهُمُ السَّمَاءُ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي أَيْ مَطَرَتْهُمْ