(a. i.) : 1) birini, malını kullanmaktan menetme, birine bir şeyi yasak etme, (bkz. : hacz). 2) âguş, kucak, himaye, [“h” harfi, harekelerin üçünü de kabul eder].

iz. ar. f. Bir sebeb-i kânûnîden dolayı birinin kendi malını tasarruftan men olunması.

اَلْحَجْرُ [el-hacr] (hâ’nın harekât-ı selâsı ve cîm’in sükûnuyla) ve اَلْحُجْرَانُ [el-hucrân] (hâ’nın zammı ve kesriyle) Men’ eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: حَجَرَهُ حُجْرَانًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا مَنَعَهُ ve yukâlu: حَجَرَ عَلَى الصَّغِيرِ الْقَاضِي إِذَا مَنَعَهُ مِنَ التَّصَرُّفِ فِي مَالِهِ Ve حَجْرٌ [hacr] (hâ’nın fethi ve kesriyle) İnsânın kucağına denir, حِضْنٌ [hidn] ve kenâr ve âgûş ma’nâsınadır; yukâlu: نَشَأَ فِي حِجْرِ فُلاَنٍ أَيْ فِي حِضْنِهِ Fukahânın حِجْرُ حِضَانَةٍ [hicru hidânet] ta’bîrleri bundandır. Ve harâm ma’nâsınadır ki ismdir, şer’an muharrem olan nesneden ‘ibârettir; yukâlu: هَذَا حِجْرٌ عَلَيْكَ أَيْ حَرَامٌ Ve fi’t-Tenzîl’i: ﴿حِجْرًا مَحْجُورًا﴾ أَيْ حَرَامًا مُحَرَّمًا وَقُرِئَ بِالْفَتْحِ وَالْكَسْرِ ve حَجْرٌ [hacr] (hemân fethle) Beyâz ve pâkîze kumluğa denir. Ve gözün hânesine denir; مَحْجِرُ الْعَيْنِ [mahciru’l-‘ayn] ma’nâsına. Ve حَجْرٌ [hacr] Yemâme eyâletinin kasabası ya’nî kâ’idetü’l-mülkü olan şehrin adıdır. Ve Benû ‘Ukayl diyârında bir mevzi’ ismidir. Ve ‘Uzre kabîlesi bilâdıyla gatafân bilâdı beyninde bir vâdî adıdır. Ve Benû Suleym’e mahsûs bir karye adıdır; bunda hâ’nın kesriyle de zebân-zeddir. Ve gatafân bilâdında bir dağın adıdır. Ve Yemen’de bir mevzi’ ismidir. Ve bir mevzi’ adıdır ki orada Devs kabîlesiyle Kinâne meyânında bir vak’a olmuştur. Ve حَجْرٌ [hacr] حَجْرَةٌ [hacret] lafzından cem’-i cinsi olur ki نَاحِيَةٌ [nâhiyet] ma’nâsınadır; yukâlu: تَنَحَّى فِي حَجْرَةٍ أَيْ نَاحِيَةٍ

s. 1. A genital organ in either sex. 2. (pl. حجور) The breast, the bosom; or, the side, from the armpit to the place where the ribs end. 3. The breast of a garment; also, a breast-pocket, or, the breast of a garment as used for carrying things. 4. Care, protection. 5. The hollow of the face round the eye, or under the eye and above the cheek-bone. 6. Name of several towns; especially, (formerly) name of the capital of Yemama in central Arabia.

vn. 1. A preventing, hindering, witholding, restraining; also, a forbidding, prohibiting, prevention, hinderance, restriction, prohibition; especially, a restraining a legally incompetent person from giving evidence, making a contract, etc.; also, a sequestrating property. 2. A monopolizing. 3. A setting bounds and landmarks, so as to mark out land as private property.

اَلْحَجْرُ [el-hacr] (hâ’nın fethi ve cîm’in sükûnuyla) Tasarruftan men’ etmek; ve minhu kavluke: حَجَرَ عَلَيْهِ الْقَاضِي يَحْجُرُ حَجْرًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ Ve Muhtâr-ı sihâh’ta وَبَابُهُ قَطَعَ dediği sahîh değildir. Ve حَجْرٌ [hacr] Yemâme kasabasının adıdır; müzekker ve mü’ennes isti’mâl olunur. Ve حَجْرٌ [hacr] İnsânın kucağı, kenâr-ı merdüm ma’nâsına; kesriyle dahi lügattır. Ve حَجْرٌ [hacr] Harâm ma’nâsına da gelir ve lâkin kesr efsahtır. Ve Bârî ta’âlânın ﴿وَحَرْثٌ حِجْرٌ﴾ (الأنعام 138) dediği kavl-i şerîfi ve وَيَقُولُ الْمُشْرِكُونَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِذَا رَأَوْا مَلٰئِكَةَ الْعَذَابِ﴿حِجْرًا مَحْجُورًا﴾ (الفرقان 22) buyurduğu kavl-i şerîfi ki “حَرَامًا مُحَرَّمًا” ma’nâsınadır, fethle ve kesrle kırâ’at olunmuştur. Ve “حِجْرًا مَحْجُورًا” dediklerinin aslı budur ki onlar dünyâda havf ettikleri kimseye “فِي الشَّهْرِ الْحَرَامِ” derlerdi eşhür-i hürümde mukâtele olmadığına binâ’en, âhirinde dahi böyle demekle nef’i olur sanırlardı.