(a. i.) : islâmın beş şartından biri olan ve muayyen zamanda Mekke’deki “Kâbe-i Şerîfe” yi ziyaret etmek üzere yola çıkma farizası, [kelimenin aslında “kasid” ve “teveccüh” mânâları vardır].

iz. ar. Zilhicce ayında Mekke-i Mükerreme’de menâsik ve merâsim-i mu‘tâde ile Ka‘be-i Şerîfe’yi ziyâret ve tavâf etmek resmi ki şerâ’it-i hamse-i İslâmdandır: îfâ-yı hacc-ı şerîf etmek.

اَلْحَاجُّ [el-hâcc] (teşdîd ile) ve اَلْحَاجِجُ [el-hâcic] (fekk-i idgâmla) Ka’be-i mu’azzama’yı mevsim-i mahsûsada ma’a’n-niyyet ziyâret ve tavâf ve nüsük-i haccı edâ eden kişiye denir ve’l-hamdu lillâhi 'alâ-zâlike. Cem’i حُجَّاجٌ [huccâc] gelir, زَائِرٌ [zâ’ir] ve زُوَّارٌ [zuvvâr] gibi ve حَجِيجٌ [hacîc] gelir, غَازِي [gâzî] ve غَزِيٌّ [gaziyy] gibi ve حُجٌّ [hucc] gelir hâ’nın zammıyla, بَازِلٌ [bâzil] ve بُزْلٌ [buzl] gibi. Mü’ennesinde حَاجَّةٌ [hâccet] denir hâ’yla. Cem’i حَوَاجُّ [havâcc] gelir; yukâlu: إِمْرَأَةٌ حَاجَّةٌ وَنِسْوَةٌ حَوَاجُّ

vn. A going to visit, with the canonical rites, the sacred places at Mekka.