(a. i.) : islâmın beş şartından biri olan ve muayyen zamanda Mekke’deki “Kâbe-i Şerîfe” yi ziyaret etmek üzere yola çıkma farizası, [kelimenin aslında “kasid” ve “teveccüh” mânâları vardır].

iz. ar. Zilhicce ayında Mekke-i Mükerreme’de menâsik ve merâsim-i mu‘tâde ile Ka‘be-i Şerîfe’yi ziyâret ve tavâf etmek resmi ki şerâ’it-i hamse-i İslâmdandır: îfâ-yı hacc-ı şerîf etmek.

vn. A going to visit, with the canonical rites, the sacred places at Mekka.

اَلْحَجُّ [el-hacc] Kasd ma’nâsına. Ve huccetle galebe etmek ma’nâsına dahi gelir. Ve mîlle bir kimsenin yarasın yoklamağa dahi derler; tekûlu: حَجَجْتُهُ حَجًّا إِذَا سَيَّرْتَ شَجَّتَهُ بِالْمِسْبَارِ لِتُعَالِجَهُ Ve مِسْبَارٌ [misbâr] mîm’in kesriyle mîl ma’nâsınadır. Ve حَجٌّ [hacc] Bir kimsenin yanına varıp gelmeğe dahi derler; yukâlu: حَجَّ بَنُو فُلَانٍ فُلَانًا إِذَا أَطَالُوا الْإِخْتِلَافَ إِلَيْهِ Ondan sonra isti’mâli Mekke-i müşerrefeyi tavâfta şâyi’ oldu; tekûlu: حَجَجْتُ الْبَيْتَ أَحُجُّهُ Ya’nî “Tavâf ettim Ka’be’yi” şerrefehallâhu ta’âlâ.