(a. s.) : 1) keskin. 2) sivri. 3) dar. Zâviye-i hadde : geo. dar açı. 4) sert, te’sirli. 5) ekşi. 6) azgın ve iltihaplı, [çıban, yara, 'hastalık]. 7) gergin.

her şeyin ifrât ve tefrîtten müberra addolunması, iktizâ eden derece.

اَلْحَادُّ [el-hâdd] Keskin şey’e denir; yukâlu: رَائِحَةٌ حَادَّةٌ أَيْ ذَكِيَّةٌ Ve حَادٌّ [hâdd] Zevcinden sonra mâtemle zîb ve zîneti terk eden hatuna denir ki sülâsîdendir.

a. (fem. حادە) 1. Sharp, sharp-edged, sharp-pointed. 2. Acute, penetrating. 3. Pungent, acrid.

a. (fem. هادە) 1. That demolishes with a crash. 2. That utters a loud noise; a roar.

اَلْهَادُّ [el-hâdd] Bir âvâzdır ki deryâdan peydâ olur. Onu deryâ kenârında olan kimseler işitirler ki onun ra’d âvâzı gibi yankılanması olur yer yüzünde ve gâh olur ki ondan zelzele dahi peydâ olur.