vulg. he, The thirtieth letter of the Turkish and Persian, and twenty seventh of the Arabic alphabet. Its phonetic value, as a consonant, is that of h, being the soft aspirate, as ح is the hard. Care must always be taken to sound this aspirate, but there are no words of Turkish origin that end with an aspirate ه .As a vowel, ه has the phonetic value of e or a. As a final vowel in an Arabic word, it always replaces a letter ة, the sign of the feminine or of unity.The medial vowel ه is never joined to the following consonant; as, باقەجق; كرەلر; اودەیە. But the aspirate consonantal ه is joined to syllables which may be suffixed; as, راهلر rahler, شاهڭ şahin, پادشاهلری padişahları.The letter ه has the numeric value of 5 in chronograms and in astronomical formulae.In Arabic grammar the only uses of the letter ه, representing a final ة, is to form the feminine and the noun of unity. At the end of Persian words, (1) it gives a substantive a secondary or special meaning; as: دستە deste, دندانە dendâne, (2) it forms adjectives of periods of time; as: روزە rûze, سالە sâle. In Turkish verbs it forms the optative and the fifth gerund; as كلە، باقە .

interj. 1. Well ! What now! 2. There! 3. See! 4. Now! 5. Have a care! 6. Quick! 7. On! 8. Ha! .

The sixth letter of the Arabic, but eighth of the Turkish and Persian alphabets; never used in words of true Persian origin, and seldom, if ever, correctly, in words of Turkish origin. It is found, however, occasion-ally so used interchangeably wihth خ in hard-vowelled Turkish and foreing terms, or with ه in soft-voweled words. Its power is that of a strong and hard, but pure aspirate, as in حاج hacc, احمد Ahmed, جناح cenâh, etc. Care should .be taken to sound the aspirate fully, whether it occurs as initial, medial or final, avoiding at the same time the error of pronouncing this letter like خ (the Greek χ).This letter represents the number 8; in astronomical tables, and in the members of a series, it is left entire, for distinction from the truncated ج(ح). In dates of letters and documents ح (really an undotted ج), represents the month جمازی الاخر . (See ج) The name of this letter, when written in full, is hâ-yı mühmele حای مهملە , the undotted ح .The ح is the first of the hard class of consonants, and requires the vowels that follow it in a syllable to be hard ha, hâ or ha, hı or hî, hu or hû; also, that the vowel of an initial ا preceding it in a syllable shall be pronounced a or u, though the initial kesre vowel is left soft, as inاحسان ihsân, احرام ihram, etc.

a. Who or which chews, nibbles, or eats.

s. Name of the letter ح .

هَا [hâ] (kasr ile) Kelime-i tenbîhtir, onunla siyâk-ı kelâma âgâh olup nasb-ı zihn eylemek zımnında muhâtaba tenbîh ve te’kîd olunur. Ve gâh olur ki ism-i işâret olan ذَا ve ذِي kelimelerine dâhil olur هَذَا ve هَذِهِ ve هَاذَاكَ ve هَاذِيكَ gibi, ‘alâ-kavlin ذَا ba’îd ve هَذَا karîb olan müşârünileyhe mahsûstur; pes ذَا o recül ve هَذَا işte şu recül demek olur. Ve هَا lafzı müfred ve mü’ennesten kinâye olur; رَأَيْتُهَا gibi ki رَأَيْتُ مَرْأَةً sebkindedir. Ve bu zamîr-i mü’ennes olan hâ’ değildir.

ha. 1. Tenbîh ve ihtâr beyân eder: hâ! Bir daha yapma hâ! Ben öyle şey istemem, sakın gitme hâ! 2. Teşvîk ve ta’cîl için: ha! Yürüyün; ha! Bakalım: ha! Bre. 3. Suâl için: geldi ha? Öyle ha? 4. Sonradan hatıra gelen şey hakkında kullanılır: hâ! Size bir şey söyleyecektim; hâ! Sahîh öyle idi. 5. İşâret beyân eder, işte, na: hâ! Sizin aradığınız adam; hâ! Budur. 6. Taaccüp ve istiğrâb beyân eder: hâ! Ne güzel şey, ne büyük ağaç. Tasdîk için, evet:gelir misin? Hâ.

ha. 1. Tenbîh ve ihtâr beyân eder: hâ! Bir daha yapma hâ! Ben öyle şey istemem, sakın gitme hâ! 2. Teşvîk ve ta’cîl için: ha! Yürüyün; ha! Bakalım: ha! Bre. 3. Suâl için: geldi ha? Öyle ha? 4. Sonradan hatıra gelen şey hakkında kullanılır: hâ! Size bir şey söyleyecektim; hâ! Sahîh öyle idi. 5. İşâret beyân eder, işte, na: hâ! Sizin aradığınız adam; hâ! Budur. 6. Taaccüp ve istiğrâb beyân eder: hâ! Ne güzel şey, ne büyük ağaç. Tasdîk için, evet:gelir misin? Hâ.

ha. 1. Tenbîh ve ihtâr beyân eder: hâ! Bir daha yapma hâ! Ben öyle şey istemem, sakın gitme hâ! 2. Teşvîk ve ta’cîl için: ha! Yürüyün; ha! Bakalım: ha! Bre. 3. Suâl için: geldi ha? Öyle ha? 4. Sonradan hatıra gelen şey hakkında kullanılır: hâ! Size bir şey söyleyecektim; hâ! Sahîh öyle idi. 5. İşâret beyân eder, işte, na: hâ! Sizin aradığınız adam; hâ! Budur. 6. Taaccüp ve istiğrâb beyân eder: hâ! Ne güzel şey, ne büyük ağaç. Tasdîk için, evet:gelir misin? Hâ.

vulg. hı, The seventh letter of the Arabic, but ninth of the Turkish and Persian alphabets. In chronograms it represents the number 600. Its sound is that of the German ch in doch, and of the Greek χ in χάος.It is one of the class of hard letters, requiring, when movent in a syllable, a hard vowel to follow it. In Constantinople the pronunciation of this letter is softened, so as to resemble that of the letter ح , or even ه ; but in the mouth of provincials, Persians, and Arabs, the guttural sound is very harsh to western ears. In transliteration this letter is represented by kh.Some Turkish words now generally written and pronounced with ق , are occasionally, written and pronounced with خ ; as, بشخە başha, for بشقە başka, etc. The final ق and ك of the first person plural. of certain tenses of verbs are also, in the pronunciation of the Turcomans of Asia Minor, changed into خ; as, كیدخ gideh.The name of this letter, when written.in full, is خای معجمە and خای منقوطە (the dotted خ). In astronomical works it is used as an abbreviation of the name of the planet Mars (مریخ).