اَلْغِرُّ [el-girr] (gayn’ın kesriyle) ve اَلْغَرِيرُ [el-garîr] (gayn’ın fethi ve râ’nın kesri ve meddiyle) Ahvâl tecribe etmeyen kimse, gayr-ı mücerreb ma’nâsına; yukâlu: رَجُلٌ غِرٌّ وَغَرِيرٌ أَيْ لَيْسَ بِمُجَرَّبٍ Kıyâs مُجَرَّبٌ [mucerreb]de râ’ meksûr olmaktı ve lâkin 'Arab meftûh isti’mâl edegelmiştir, nitekim bâb-ı bâ’da mürûr etti. Ve غِرٌّ [girr] Kezâlik mü’ennese dahi sıfat olur. Ve غَرِيرٌ [garîr] Emn üzere olana dahi derler; yukâlu: عَيْشٌ غَرِيرٌ إِذَا كَانَ لَا يُفَزَّعُ أَهْلُهُ Ve غَرِيرٌ [garîr] Aldanmağa mu’ayyen olana da derler; yukâlu: أَنَا غَرِيرُكَ مِنْ فُلَانٍ أَيْ لِمَنْ يَأْتِيكَ تَغْتَرُّ بِهِ Ve غَرِيرٌ [garîr] Huluk-ı hasene de ıtlâk olunur.Kaçan bir kimse pîr olsa “أَدْبَرَ غَرِيرُهُ وَأَقْبَلَ هَرِيرُهُ” derler. Ve هَرِيرٌ [herîr] yaramaz huluka derler.