iz. ar. 1. Hâzır ve göz önünde olmama, huzûr zıddı, gâiblik: o adam gaybdadır. 2. Bellisiz ve meçhûl şeyler, görünmez ve bilinmez ahvâl, sır ve hafî olan şeyler: âlim-i gayb; gaybdan haber vermek; عالم الغیب âlimü’l-gayb = görünmez şeyleri bilen Hakk Teâlâ hazretleri. 3. Gözle görünmez olan âlem-i rûhânî, rûhâniyyât: imân bi’l-gayb; خزانۀ غیب hızâne-i gayb = niâm-ı İlahiye hazîne-i maneviyyesi.

اَلْغَيْبُ [el-gayb] (رَيْبٌ [reyb] vezninde) Şekk ve gümân ma’nâsına ismdir ki bir husûsta iki taraf şübhede müsâvî olmaktan 'ibârettir. Cem’i غِيَابٌ [giyâb] gelir ve غُيُوبٌ [guyûb] gelir; tekûlu: أَخَذَنِي مِنْهُ غَيْبٌ أَيْ شَكٌّ Ve غَيْبٌ [gayb] Belirsiz, gâ’ib ve nâ-bedîd olan şey’e denir; yukâlu: سَمِعْتُ صَوْتًا مِنْ وَرَاءِ الْغَيْبِ وَهُوَ كُلُّ مَا غَابَ عَنْكَ Şârih der ki gûyâ masdar bi-ma’nâ fâ’ildir yâhûd aslı غَيِّبٌ [gayyib]dir, fey’il vezninde, ba’dehu tahfîf olunmuştur, مَيْتٌ [meyt] ve قَيْلٌ [kayl] kelimelerinde olduğu gibi. Ve غَيْبٌ [gayb] Yüksek tepeler ve bayırlar aralığında olan oturaklı düzce yere ıtlâk olunur. Ve غَيْبٌ [gayb] Masdar olur, belirsiz, gâ’ib ve nâ-bedîd olmak ma’nâsına.

s. (pl. غیوب) 1. Anything absent, hidden or invisible. 2. Any word, act, or thought that is secret or devised in absence. 3. (pl. also غیاب) A doubt, suspicion, surmise. 4. A hiding place. 5. The invisible world; also, any part of this world that is not in view.

a., pl. of غائب, q. v.

اَلْغَيْبُ [el-gayb] (bi’l-fethi) ve اَلْغَيْبَةُ [el-gaybet] (kezâlik bi’l-fethi) ve اَلْغَيَابُ [el-gayâb] ve اَلْغُيُوبُ [el-guyûb] (bi-fethi’l-gayni fi’l-evveli ve zammihâ fi’s-sânî) ve اَلْمَغِيبُ [el-magîb] (bi-fethi’l-mîm ve kesri’l-gayn) Gâyib olmak; tekûlu: غَابَ عَنْهُ غَيْبًا وَغَيْبَةً وَغَيَابًا وَغُيُوبًا وَمَغِيبًا Ve gün dolunmak ma’nâsına da isti’mâl olunur; yukâlu: غَابَتِ الشَّمْسُ أَيْ غَرَبَتْ Ve غَيْبٌ [gayb] Düz yere dahi derler, arz-ı mutma’inne ma’nâsına. Ve اَلْغُيَّبُ [el-guyyeb] (gayn’ın zammı ve yâ’nın fethi ve teşdîdiyle) ve اَلْغُيَّابُ [el-guyyâb] (gayn’ın zammı ve yâ’nın teşdîdiyle) ve اَلْغَيَبُ [el-gayeb] (fethateynle) غَائِبٌ [gâ’ib]in cem’i. Ve yâ elife kalb olunmadı yâ müteharrik olup mâ-kabli meftûh iken, zîrâ غَيَبٌ [gayeb] صَيَدٌ [sayed]e teşbîh olunmuştur ki صَيَدٌ [sayed] masdardır بَعِيرٌ أَصْيَدُ den me’hûzdur. Ve masdarda kalb olunmadığı asla delâlet eylesin içindir. Ve egerçi غَيَبٌ [gayeb] cem’ ve صَيَدٌ [sayed] masdardır velâkin câ’izdir ki غَيَبٌ [gayeb]le dahi masdar niyyet oluna. Ve أَصْيَدُ [asyed] şol deveye derler ki başın sağına ve soluna tahrîk edemeye li-marazin. Ve bu sebebden أَصْيَدُ [asyed] melike dahi ıtlâk olunur, kibrinden ötürü sağa ve sola iltifât etmediği için.