(a. i. ) : 1) hainlik, vefasızlık. 2) zulüm, merhametsizlik. 3) haksızlık. 4) e. yazık.

iz. ar. 1. Emniyeti sû-i istimâl, vefâsızlık, hâinlik, hıyânet: bana, emânetime gadr etti. [asıl Arabîde manası budur.] 2. Merhametsizlik, merhametsizce muâmele, zulûm, sitem, cevr, cefâ: kimseye gadr etmemeli. 3. Haksızlık, nâ-hak yere ızrâr: bana gadr oldu; gündeliği o derecede indirirsek rençberlere gadr olur.

اَلْغَضْرُ [el-gadr] (خَضْرٌ [hadr] vezninde) Müzâyakada olan adamı Hak celle ve 'alâ refâh ve ni’met ihsânıyla hoş-hâl eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: غَضَرَهُ اللهُ تَعَالَى غَضْرًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا جَعَلَهُ فِي خِصْبٍ بَعْدَ إِقْتَارٍ Ve bir nesneden ‘udûl ve insirâf eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: غَضَرَ عَنْهُ غَضْرًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا عَدَلَ وَانْصَرَفَ Ve bir adamı men’ edip alıkomak ma’nâsınadır; yukâlu: غَضَرَ فُلاَنًا إِذَا حَبَسَهُ وَمَنَعَهُ Ve kesmek ma’nâsınadır; yukâlu: غَضَرَهُ إِذَا قَطَعَهُ Ve bir nesneye mihr ve muhabbetle meyl eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: غَضَرَ عَلَيْهِ إِذَا عَطَفَ Ve bir adama i’tâ için bir mikdâr mâl bölmek ma’nâsınadır; yukâlu: غَضَرَ لِفُلاَنٍ مِنْ مَالِهِ إِذَا قَطَعَ لَهُ قِطْعَةً

vn. & s. A wronging; wrong; injustice; cruelty.

اَلْغَدْرُ [el-gadr] (gayn’ın fethi ve dâl’ın sükûnuyla) Vefâsızlık etmek; yukâlu: غَدَرَ بِهِ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي